คนไทยที่เลี้ยงลูกแบบฝรั่ง(มากเกินไป) ดีเสมอไปหรือ

เรื่องมีอยู่ว่า มีอยู่ครอบครัวหนึ่งซึ่งบ้านอยู่ติดทะเล และทำการค้าอยู่กับนักท่องเที่ยวต่างชาติมานาน จนกระทั่งความคิดอ่านกลายเป็น “ฝรั่ง” เกือบหมดแล้ว ต่อมาครอบครัวของเขาที่เคยมีแค่ 2 คน ก็มีสมาชิกเพิ่มขึ้นเป็นแฝดสาม ทำให้ต้องหาคนช่วยเลี้ยงลูก และก็ได้พี่สาวของทางฝ่ายภรรยามาช่วยเลี้ยง

เรื่องราวก็ไม่น่ามีอะไร แต่ก็เกิดปัญหาขึ้นจนได้ ด้วยความที่ผู้เป็นสามีซึ่งบัดนี้กลายเป็นพ่อแล้วทำงานกับฝรั่งมากเกิน เห็นเขาพาเด็กลงน้ำทะเล พ่อก็พาลูกของตัวเองทั้งสามคนลงเล่นน้ำทะเลบ้าง ทั้งๆที่อายุยังไม่ได้ขวบ เล่นเกือบทุกวัน เล่นทั้งที่บางครั้งอากาศเย็นเกินไปโดยที่ไม่ฟังคำของคุณป้าของหลานๆว่าไม่ควรทำอย่างนั้น เพราะเด็กยังเล็กเกินไปคนโบราณเขาไม่ทำกัน ซึ่งในบรรดาเจ้าแฝดทั้งสามนี้ มีเจ้าคนกลางติดคุณป้ามากก็ไม่ค่อยได้ลงเล่นเพราะเชื่อป้าติดป้า

ผลปรากฏ หลานอีก 2 คนที่ลงเล่นน้ำกับพ่อบ่อยๆกลับมีอาการเป็นเหมือนภูมิแพ้อากาศ เป็นหวัด ไม่สบายบ่อย เข้าโรงพยาบาลบ่อย แต่เจ้าหลานคนกลางกลับแข็งแรงดี ไม่เป็นอะไรเลย แต่คุณป้ากลับโดนพ่อเล่นงานว่า ทำตัวเข้าครอบงำลูกของเขาเสียนี่…

ได้อ่านเรื่องเล่าของดิฉันแล้ว คุณรู้สึกอย่างไรกันบ้างคะ? แต่ดิฉันอยากบอก..“คำเตือน คำสอน ที่คนโบราณมักมีไว้ นั้นผ่านขั้นตอนของกาลเวลาที่รู้จักเมืองไทยมาดีก่อนเรา ทั้งอาหาร ความเป็นอยู่ สภาพอากาศ ฯลฯ ซึ่งสั่งสมเป็นความรู้ไว้บอกไว้เตือนลูกหลานให้อยู่รอดปลอดภัย” ดังนั้นแล้ว ข้อคิด คำเตือนบางอย่าง ฟังเอาไว้บ้างก็ดีนะคะ …หรือคุณว่าอย่างไร?